Susan Moonen

Susan Moonen (1976) is getrouwd, ze heeft twee dochters en een zoon.
Als kind wilde ze maar één ding.
Schrijven.

Op haar vijftiende plaatste Lemniscaatkrant haar eerste verhaal.
Van 2009 tot 2013 schreef Susan verhalen voor Ik vertel. In 2010 en 2013 volgden er publicaties in een verhalenbundel. Met het verhaal Gevaarlijk blauw won ze in 2012 de Schrijversprijs. Ook verzorgde ze precies één jaar lang elke vrijdag een column voor Gezinspiratie. Daarnaast dichtte ze soms. Haar sonnet Kermis verscheen in 2013 in een bundel van de BernhezerKunstKring. Ze richt zich nu, als vervolg op de gemaakte schrijfmeters, op het schrijven van boeken.

Susan werkte van 1996 tot 2013 bij de Rabobank. Ze studeerde commerciële economie aan Hogeschool 's-Hertogenbosch, behaalde haar NIMA-diploma en volgde verschillende schrijftrainingen, zoals copywriting bij het Centrum voor Communicatie & Journalistiek via Hogeschool Utrecht.

Naast schrijven en haar gezin, houdt ze van hardlopen, schilderen, zingen en biologisch eten & koken, het liefst uit eigen moestuin.