Kabirden Gelen Mektuplar

“Sevgili dünyalı kardeşim, Senin kabir azabı çekmeni istemiyorum ben. Bu dünyayı hoyratça yaşayıp, kendi götürdüğün günah ve inkar yangınlarıyla ıstırap çekmeni istemiyorum. Senin de kurtulmanı istiyorum. Kabrinin cehennem çukurlarından bir çukur olmasını istemiyorum. Cennet bahçelerinde sonsuza dek mutlu olmanı istiyorum. Benim kim olduğumu merak ediyorsun. O halde dinle beni. Vefat edip de ahirete göçen dost ve akrabalarını hatırla önce. Anneni, dedeni, babanı, anneanneni, babaanneni hatırla! En sevdiğin arkadaşının ya da eşinin seni ansızın terk edişini, canından çok sevdiğin çocuğunun aniden vefat edişini hatırla! İşte hatırladığın her kimse, ben O’yum! Sana gerçekleri anlatmak için bu mektubu yazdım. Hepimiz ölüm sonrasında benzer hikayeleri yaşadık. Belki bugüne kadar bilmiyordun gerçeği ama şimdi öğreneceksin. Lütfen sabırla oku mektuplarımızı. Sonuna kadar oku! Okuduğunda sen de gerçeğe uyanacaksın! Selamlarımla… Kabirdeki bir sevdiğin…”

Ahir Zaman Yayınları, Edebiyat, İslam, Kabirden Gelen Mektuplar, Ölüm ve Ahiret Dizisi, Oğuz Düzgün